Ineke op Tenerife 7

24-6-2008

"Hoeveel te meer zal mijn Vader u zijn Geest schenken als gij Hem daar om vraagt in mijn Naam," zegt Jezus.

De volgende dag, bij het ontbijt, werd het heel vredig en ruim binnenin mij: "Jouw taak is het te zorgen dat de Kerk hier zich inlaat met immigranten," kreeg ik te verstaan. Het kan toch niet zo zijn dat men massaal ter kerke gaat op zondag en zijn broeder laat verzuipen voor zijn kusten. Het is ook een Europees probleem. De tijd van offeren is voorbij. Het is God een gruwel dat we nog altaren oprichten en onderwijl de aarde verpesten met onze overcompensumptie, terwijl een continent staat te verdrogen en te verhongeren. Eens te meer klemt de boodschap: "Ik had honger en gij hebt Mij niet te eten gegeven. Ik had dorst en gij hebt Mij niet te drinken gegeven. Ik was vreemdeling en gij hebt Mij niet opgenomen." Mat.25:42-43

De boodschap was zo duidelijk dat ik begreep dat ik hier moest terugkomen. Hoewel ik tegen het vliegen ben en vind dat het verboden moet worden, boekte ik diezelfde dag nog een retourvlucht. De volgende ochtend vroeg vertrok ik en liet de auto achter op Tenerife.

Hoe ga ik straks verder? Ik vermoed dat ik niet voor niets zo dicht bij dat beruchte kamp terecht ben gekomen. Ik hoop dat ik die 'habitación' per 1 september weer kan betrekken, en maak daar dan een soort luisterpost van. De jongens uit het kamp komen vaak langs mijn weggetje om verderop het gehucht Las Lagunas te bezoeken. Daar staat een garage met 2e hands auto's, een cafetaria en een restaurant. Op de hoek van mijn weggetje plaats ik een bord met 'Accueil ----> nr.8' erop, een woord dat geen Spanjaard kan lezen en de jongens ogenblikkelijk zullen begrijpen. Ze worden ontvangen met thee, iets dat ze in het kamp nooit krijgen, en gaandeweg hoop ik ze één voor één hun verhaal te laten doen. Sinds ze op Tenerife zijn hebben ze nog aan niemand kunnen vertellen wat ze hebben meegemaakt, omdat geen enkele Spanjaard Frans spreekt.

Omdat ik niet kan doordringen tot de verantwoordelijke autoriteiten, moet ik maar gewoon beginnen met iets op te zetten. God geven dat het lukt. Onderwijl ga ik door met 'pulgo en el piel' te zijn en kloosters te bezoeken. Blijven jullie mijn sterke achterban? Het is voor mij een enorme steun zo'n groot aantal mensen betrokken te weten bij wat ik doe.

Wordt vervolgd!

Ineke